Polisolokaty, przedstawiane kiedyś jako bezpieczny i stabilny instrument finansowy, zawiódł wielu inwestorów, stając się przedmiotem kontrowersji i sporów prawnych. W teorii były to produkty oferowane przez towarzystwa ubezpieczeniowe, łączące cechy ubezpieczenia i lokaty inwestycyjnej. W praktyce jednak okazało się, że ich bezpieczeństwo było bardziej pozorne niż rzeczywiste.
Problem rozpoczął się w czasie kryzysu, kiedy to wielu klientów doświadczyło utraty wartości swoich inwestycji. Składki roczne wpłacone w okresie bessy na giełdzie skutkowały topnieniem kapitału. Dodatkowo polisolokaty były zazwyczaj zobowiązaniami terminowymi, zakładanymi na długi okres, często od 10 do 20 lat. To zobowiązywanie się na tak długi czas stało się problematyczne, gdy inwestorzy zaczęli zauważać, że nie uzyskują oczekiwanych korzyści.
Wycofanie środków
W rezultacie wielu zdecydowało się wycofać środki z polisolokat, co jednak spotykało się z opłatami likwidacyjnymi i administracyjnymi nakładanymi przez ubezpieczycieli. Opłaty te były tym wyższe, im wcześniej klient decydował się na zakończenie umowy. To z kolei prowadziło do frustracji klientów, którzy otrzymywali zaledwie niewielki procent zwrotu w porównaniu do wpłaconych środków.
Kwestie związane z polisolokatami trafiły do sądów, które zaczęły analizować zapisy umów. Wyroki sądowe zaczęły układać się w sposób korzystny dla konsumentów. Klauzule niedozwolone, zwłaszcza te związane z brakiem elementu ochrony klienta, były uznawane za niezgodne z prawem. Sądy również podniosły kwestię braku możliwości wyboru portfela inwestycyjnego przez klientów, co było uznawane za niedopuszczalne oraz niejasne zapisy w zakresie metod wyceny wartości jednostek.
Początkowo spory na tle polisolokat dotyczyły klauzul niedozwolonych dotyczących opłat likwidacyjnych oraz administracyjnych i skutkowały koniecznością zwrotu konsumentowi tych opłat. W tym kontekście pojawiają się także konkretne produkty, takie jak PARETO, PARETO II i LIBRA, Najnowsze orzeczenia sądowe idą jednak dalej, ponieważ sądy stwierdzają nieważność takich umów, co oznacza, iż właściciel takiej polisy może odzyskać całość wpłaconych środków.
Klauzule niedozwolone
Źródłem nieważności takich umów są klauzule niedozwolone. W każdym produkcie tego typu będą to nieco inne klauzule. W wyniku wieloletnich sporów sądy polskie zaczęły weryfikować, a coraz częściej uznają pewne postanowienia za sprzeczne z przepisami prawa. W orzecznictwie pojawia się argumentacja, że polisolokaty – mimo że sprzedawane przez zakłady ubezpieczeń jako rodzaj ubezpieczenia – nie spełniały w rzeczywistości takiej roli a element ochrony ubezpieczeniowej był iluzoryczny.
Ponadto sądy zaczynają dostrzegać, że niektóre polisy nie oferują klientowi żadnych mechanizmów umożliwiających wybór portfela inwestycyjnego, co jest uznawane za praktykę niedozwoloną. Wiele z tych produktów, w tym PARETO zawierało niejasne metody wyceny wartości jednostek.
Sądy dochodzą do wniosków, iż eliminacja z umów tych abuzywnych postanowień powoduje, iż takiej umowy wykonać nie można co prowadzi do jej nieważności (trwałej bezskuteczności), co z kolei powoduje możliwość odzyskania przez konsumenta całości dokonanych i nieprzedawnionych wpłat.
Odzyskanie środków
Oferowane na rynku produkty typu polisolokaty zawierają często trudne w odbiorze i niejednoznacznie sformułowane zapisy, dlatego warto skontaktować się z profesjonalistą, który pomoże ocenić czy dany produkt jest na tyle wadliwy, iż możliwe jest odzyskanie wpłaconych środków. Z uwagi na możliwość przedawnienia roszczeń jeżeli czujesz się poszkodowany takim produktem nie zwlekaj z podjęciem działań.
Zainteresował Cię ten temat?
Napisz lub zadzwoń: